VEDALAR




 

Zaman menekşe pastanesinde

Verilen tatlı bir söz gibi

Uzağında kalır ansızın

Ansızın anlarsın ne kadar yalnızsın
 

Mahçuptun ,yanlış yaptığını düşünürdün

Kimseler bizi görmesin isterdin

O yüzdendir hep gel

arka sokaktan gidelim derdin

Ellerini kaçırırdın ellerimden

Gözlerinle gözlerime değerdin

Kimse bakmasın gözlerine

Ellerini tutmasın kimse

Kimseler sevmesin benim gibi

Eğer bir rüyaysa hiç bitmesin

Derken..

Öğrendim dua etmeyi

Söylesene hangimiz unuttu

Amin demeyi

Ben sana dünyanın en güzel resmini çizerken

Bel ki de sen bana hep mutsuz sonlar anlatırdın

Sağır adamla kör kızın hikayesiydi bizimkisi

Ben duymuyordum sen de hiç görmedin

Zaman menekşe pastanesinde

gülümseyen bir yüz gibi

uzağında kalır ansızın

ansızın anlarsın

ne kadar da yalnızsın….