İLLEDE VATAN

Umman olur gözlerimden hüzün ki düşer akşam

Ağlarım oğul aklıma geldikçe vatan

Ah demem kalbi mi sarsa da kör bıçaklar yarası

Acıtır canımı toprağıma ellerin elleri varması

Boşluktan boşluğa düşer aklım, sızlar içim

Bana saadetler sunsa cümle alem ne çıkar

İlle de vatan ille de vatan der içim

Geçmişin süzgecinden süzülürken bir yüz

Tut dedi bırakma şanlı bayrağı

Kaç vakittir yorgun olduğumu bilirim muhacir çocuğu

Ne olacak diye düşünürken memleketin durumu

Gözlerine bakınca gördüm güldü bir an yüzüm

Bir umuttur kapladı bendeki koca kederi

Öpsem ellerinden de büyür elbet büyür başım

Elden değil ellerinden dikilsin mezar taşım

Çırpınır fikirler devinir durur dünya

Nurunla hicap eder ahvalim boşlukta

Bir mukaddes sevda ki bende

senden başka bilmez ahbap

Bir mizaç ki bendeki bu meşrep

Kim kem baksa gözlerimde büyür nefret

Korkma de tepemden aşağı sular kaynasın

Selamın kavlen derim afakanlar havlasın

Ben ki sana kutsanmış yaver aşık

Ben ki gülden beslenen askerler ordusu

Üzerime salsa en azılısından cepheler tekfur

Eğilirse başım acıma bir taş da sen vur

Varlığı olmaz bilesin düşmana esir kurdun

Gel ölelim de yeniden doğsun ana yurdum

Yağmurlar kısıldıkça kızıla döner mevsim

Ne mevki aradım ne dünyalık hevesim

Toprağından öpülsün de pak olsun ağzım

Biz sevmişiz diyorum ,sevene ten ne lazım

İlle de vatan ille de vatan cancağızım