ÇARESİZLİĞİME DAİR

Işık vurur tepemden şehir gölgelerinde

Çınar ağacı altında değişir yurdum

Yer kayar altımdan ,kutsanır dillerde küfür

Merhemler yüz çevirir kınanır yaralar

Kardeş derken bıçaklar alınır ellere

Katil kim der hükümet

Katil kimdir be Mehmet

Şairliğim üstüne kısaslar vardır

Kelime tüccarı etti beni sevdiğim kız

Alfabelere tapınmam bundan

Yaz deseydi bana ilhamlar kraliçesi

Adınla amin derdim

Sen büyümelisin içimde ve sen ölmeden

İnsanlar ne çabuk kıymetten düşüyor görmelisin

Merhamet büyütmüyor ki toprakta tohumlar

Bundandır bu yılgınlıklar

Ben kör aynı zamanda sağır

İçi dışı hep kahır

bir acayip adam

söyle ne yapar