VEDALAR  2

Zaman serender sofrasında

İçilmiş bir bardak çay gibi

Uzağında kalır hayatın

 

 

Vedalar vakitsizdir

Ummadığın anda gelir

Ben hazırım zannederdim

Seni seviyorum dedi ve gitti…

Gitme diyemezsin bazen

 

Susmasan da konuşamazsın bazen

Kaç yıl oldu bilmem gitme diyeli

Bir kuşu öldüğünde bile

Günlerce ağlayan insanlar var

Ah! Ne güzel insanlar var

Ben çok ağladım

Çok zaman önce

Gözlerime bakıp ağladığımı görünce

Kaç yıl kaybettin bilmem ki ömründen

İnsan iyi şeyler yaparak ölürse

Azrail en sevdiği insan suretiyle

canını almaya gelirmiş

İyi seyler yaptım

az bel ki ama yaptım

Azrail yalnız senin gözlerini taksın

Sana şiir yazmak istedim

Hangi sözle başlasam olmadı

Bir cümle kuramadım

Başka dilde anlatılabilir miydi?

Senin o gözlerimdeki güzelliğin

Artık silindi bazı şeyler

Her gün aklıma gelmiyorsun

Sesini bile hatırlamıyorum mesela

Unutmadığım şeyler de var tabi

Yeşil giydiğinde yeşil olan gözlerin

Dünya gözlerinden yaratılsaydı keşke…

Sen gidersen ölürüm demiştim

yalanmış ölüm kolaymış

yaşayamamak varmış

ki ben dindar değilim

bir yaratıcı var ama eminim

ona sığınıyorum

ya da öyle olsun istiyorum

bir başka dünyası var diyorlar

belki seni o zaman görebilirim

yaşadıkça kaybettikleri ve sevdikleri çoğalıyor insanın

pek çok kıymetlin oluyor

hiç kimse hiç kimsenin yerini tutmuyor

bir matematiği olsa keşke kalbimin

kimi ne kadar seveceğini bilmeli

her şeye hazır olmalı

olmuyor böyle

isyanım da tevekkülüm de aynı kişiye

bazen gitmeli insan

aşkın anlamına uymuyorsa

seni seviyorum dedi

ve gitti

gitme dedim anlamsız olsun bizimkisi

gitti

bir şeylerin anlamımı kalsın istedi

belki beni hiç istemedi

belki aklında iyi kalayım istedi

nisan yada mayıs ayının günüydü

ne  önemi vardı ki günlerin

ne önemi vardı ki söylediklerimin

vedalara hazır olmalı insan

veda edilecek bir şey olmalı insan

 

Zaman serender sofrasında

konuşulmuş iki tatlı söz gibi

uzağında kalır ansızın

ansızın gelir aklına

ince sızın…..