YOKLUĞA DAİR

 

Üşürdü bizim evde kış

Sıcacık oda  desen “düş”

 

Aşağı yukarı koştururduk sokakta

Donup kalmayayım diye bir gün

Komşumuz eski bir gocuk verdi bana

Şekerli dürüm ,yanında çürük elma

Bundan daha güzel lezzet bulamadım hala

 

Sen bizimle yaşasaydın

Anlardın ne güzel şeydir yokluk

Ayak uçlarında kardeşinle uyumak

Bir yumurtayı beş kişi paylaşmak

Dayak yedikçe gülmek

Güldükçe gülmekten ağlamak..

Kendimiz tok gibi

Köpek beslerdik birde

Aç yatardık ama

aç yatırmazdık sevdiğimizi

inkar etmem

yalanımız çoktu bizim ama

Yeminlerimiz en kıymetlinin üstüneydi

ekmek musaf çarpsınki….

 

Hep bir numara büyüktü ayakkabılar

Hep senden önce giyilmişti kabanlar

Birkaç kazağın yoktu belki

Ama sıcaktı

renk renkti insanlar

 

Sen bizim evde yaşasaydın

Pazarları sevmezdin

Zorla yıkarlardı seni

Leğenin içinde ağlardın

gözüne kaçtıkça sabun

Annem kızardı bize

Susun yeter artık! sessiz olun

 

Ne güzel günlerdi  desem

Üzülür babam ağlar annem

Yokluk güzel olur mu oğlum

Yokluk lanettir yokluk

Seninkisi

tatlı çocukluk….