PARMAKLIKLAR



sevdiğim yazarın öyküleri gibi
pişmanlık ve haklılık üzerine
 ayrı ayrı duyduğum
birbirinin  aynisi hikayeler
ister dinle ister dinleme ama
zaman öyle çabuk geçmez burada
sırtında ağır bir yük gibi durur
bin kere dinlediğin şeyler
sanki  ilk kez duyulur
 diyorum ki bazen
bugün bari akşam olmasa
 saklansa şöyle  uzaklara
su cellat duvar
insan her şeye alışıyor da
duvarlar çekilmiyorlar

gözlerim pencerelere takılır çoğu zaman
 elbet bende  özlüyorum
dışarda kimsem yok gerçi
aylak aylak gezdiğim sokaklar
hiç olmayan arkadaşlar
kahvenin köşesindeki  köpekler
 mendil satan sümüklü  çocuklar
vicdansızlar hırsızlar alçaklar.
hepsinde biraz ben var....

yakında af çıkacak diyor
radyoda ki kız
sonra
birbiri ardına geliyor açıklamalar
memlekette
hukuk var
adalet var
eşitlik var
hürriyet var
refah var
huzur var
bunları kim bozmaya kalkarsa
o zaman konuşur kanunlar
ama genel olmasa da
bazı suçları kapsayan
 bir af düşüncemiz var
siz de gülsenize biraz gardiyanlar
işlerine geldi mi
bunlar adama ne güzel rüya satarlar
memlekette  kapitalizm var!

her şeye alışıyor da insan
şu cellat duvar
bir de umutlar
akşam olmasa çekilirdi belki
parmaklıklar.. .