SESE DAIR


mahzun bir sestir o
yumuşatır içini
durulur nefretin
kadifeden kalptir
çeker seni yanına
gel  der
yüzünün ekşiliğini gider
dünyalık ne varsa biter

suçlarını kucaklayan çocuk
yavaşça dinle beni
ağır ağır yudum yudum
bağışla nefsini
gülümse kibrine
insan bir inancın ümidiyle
affedebilmeli 
en kutsal bildiğinden başla
topraktan esirgemeden
ve bir şey bir şeylerin içinde  bitmeden
insan bulabilir mi sanarsın onu
mümkünü yok  kendini yitirmeden

kendinden esirgeme bunu
kadifeden bir sestir bu
Allah u ekber diyerekten
çeker seni yanına
küsme der
kalbinin vesvesesini bırak
kusursuz olan
sana yakındır  değil ki ırak

insan bir inancın ümidiyle
gülebilmeli
toprak  kendinden olanı
kendine çektiği zaman
bir an ki kapat gözlerini
itaat et, imtihan et kendini

bir ses kadifeden yumuşak
bir ses
sana yakındır bana değil  ırak