FİKİRLERE DAİR

içi boş lakırdılarla her köşe başında
yargıladım seni ,kınadım
doğru bu değil diyerek doğruyu kendime ait ederek
söylemlerin kalabalığında yitirdim kendimi
değerlerin değersizliğinde
fikir cümleleri kurayım derken
içini boşalttım cevherin
etkili nutuklar atarak hain diye yaftaladığım insan
kendi içimdeki çırpınışlara yem ettim seni
kelimelere tapındım anlamlara takıldım
hep zamana göre yanıldım
hicivlerim yorar beni büyümez ufkum
boşluklar içinde boşluğun sahibi
kaybolurum
lanetlemek ve kutsamak aynı fikri
kutuplaşmanın iksirini
yudum  yudum  çektim içime
simyacı
içine girenler zehirdir
içinden çıkanlar zehirler derdi
boyutlardaki sır zamanda ki kargaşayla
fiziğin ötesine de  gittim
düşünerek dirildim irkildim
kendine esir olan mahluk bendim
özgürlükten mi bahsettim?