DÜNYA’YA DAİR

Bilirsin

Denizler ufukları yoğurduğunda
Baharda kelebekler ölür
Devlerin açlığına sığınırken ellerin
Beni kıyamet kuşları doyurur
Süzülürsün
Boşluğa düşer sesin
Uçurumları tekmeler cinler
Şehrin ortasında irin irin
Bir deliyi mesken tutmuş veliler
Anlamazsın
Kaybolur kuytusunda mahremin
Renkten renge birer bilmediklerin
Bütün şeytanlar beyaza bürünür
Bulur seni en ıssız yerde düşlerin
Düşünmezsin
Tarihin altında kalırken kemiklerin
Dileklerin kabusa dönüşür
İnsan suretine bürünür melekler
Var olmayanı bölüşür kimsesizler
Üşürsün
Katiller katılırken derviş kervanına
Çölleri kavurur kanlı ayaz
Yağmurun altında saklanır gizem
Günahlar satar etrafa elalem
Ansızın
Bütün insanlık son bulur
Kurutur kainatı dualar
Çaresiz rüzgarlarla savrulur
Yeni  bir mahşer doğururum