BEBEKKEN

Işıktan hızlı geçerdim ,ıssız sokaklarda

Her kaldırım taşı fısıldardı bana

Ne çok iyiydim ne de çok kötü

Biraz ukalaydım oysa biraz da kibirli

Çok kez geçtim samimiyet testinden

Hep sınıfta kalmak gereklimiydi ‘neden’

Anlayacak kadar yaşamak istemek

Sıkılmak seslerden ve senden

Uzadıkça boyum büyüyorum zannettim

Korkularımı tek kılıçla ben mi yerlere serdim!

Ama yalancının mumu bile henüz yokken

İnsanlar çok dürüstmüş

Küçük bir  bebekken