KANDIM
Ben Ay'ı her gün sevdim
Ay'ın içindeydi dünyam
Say ki inandın
Kuşların gözüyle Ay'a baktım
Büyüyordu diktiğim tohum
Gülüyordu kundakta bebek
Umutlandım ...
Bu tomurcuk gülleri renklendiren
Ay'a siyah gözler bağışlamış
Siyah gözler beni sana bağışlamış mı
Umuttur dedim
Umut ettim
mutlandım ...
Ay usulca bileklerimi kavradı
Usulca tuttum bileklerinden
Düştü göğsünün üstüne göğsüm
Utandım ...
Yalandı inandığım
Kandım ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder