SEN VE BEN OLMAYAN NE VARSA ARTIK


Dünyanın herhangi bir köşe başına yüzünü sakladım
Ayrılıp ayrılıp geldim kendimden
Açla ekmek  hallaçla pamuk gibi
Sen ve ben olmayan ne varsa artık             
aşk  ve ölüm misali
hayata dair
Buydu bütün  bildiklerim

Süslü dükkânlar arasında  buldum kendimi
 çocuk düşleriydi heryerim
 Gizli cebimde en tatlı  gülüşlerim
Utanmadan baktım orda   sana
Giydiğim yamalı bir kostümdün oysa

Tükendim dağ başlarında bahar beklerken
Kimsesiz bir yurt çocuğu  şefkat beklerken
Yoktun her şiir başında  adın beklerken
Tutundum umuda
 bir örümcek ağına düşer gibi
Beklemeye  dair
yağmurla bulut toprakla fidan gibi
Sen ve ben olmayan ne varsa artık

Yazdıklarının inkarcısi değilken  gözlerim
Kahramanını öldüren katil oluyordum her sabah
Yoksul ayaklarım yorgun
kırılgan gururum taşlar  altında kalırken
İçimin  acıyan her yanıydın sen

Dua kapısındaki  sözler arasında
Dik yokuşların  eğik  yamaçlarında
Ansızın  mutluluk dileğim  oluyordun
Bildiğim yabancı bir isim değildin   oysa
Yaratana dair
Bülbül ile gül  çocuk ve şeker gibi
Sen ve ben olmayan ne varsa artık

İlkbahar  sesinde nefesim olurken
Kuşlar kadar özgür oluyordum
Göklerde ve yerde olmayan her ne ise
Üzgün gençliğimin sızılarıni alıp
Göç ediyordu dünyadan
Damarda kan limanda gemi misali
Yaşatmaya dair

Nuhtan geriye kalan tufanım ben
Şimdi bambaşka alemlerin efendisi oldunsa
Kurduğun düzenden değil midir  bu
Seni aramak cümlelerin neresinde bilmem
Köşe başında sakladığım yüzün buysa
Ancak bana mı  küsecek kalbim
Ancak bana mı  sitemler durup  dururken
Allahla kul can ile canan gibi
Sen ve ben olmayan ne varsa artık
Sevmeye dair

Kısacık bir ömürdüm oysa
Bir masal kadar garip
Yırtılan sayfalar gibi kayıp
Kime ait bilmeden silinen anılar gibi

Çıkmaz bir sokak aradım bunca yıl
Elbet bana dönerek bulunmayacaktı
Anladım  çözülmeyecekti sır
Geçen zaman mıdır  insan
Yoksa zamanımı geçmiştir insanın
Cevabını bulursam eğer
Kendime ait
Tırtılla kelebek közle ateş misali
Sen ve ben olmayan ne varsa artık
Birbirimize dair ....