ÇİĞDEM DÜŞLERİ

Bana çiğdem çiçeği rüyası anlat
Baharda başlayıp baharda bitsin

Atalarım gibi çıktım bozkırdan
Dağ aştım ,selden  geçtim, yol aldım
Ve yorgun ana illerinde memleketler  dolaştım
Işık ışık anadolu güneşi doğuyordu tepemden
Bir pınar başı ,bir söğüt gölgesi, bir dere kenarı aşığını bekleyen bir yar gibi beklermiş beni Gözlerimin önü açıldı ,durdum soluklandım.
Yüzümü soğuk sularla uzun uzun  yıkadım. Buyur beklemeye lüzum mu var dedi
Kulak kesildim yöneldim sese
Oturdum kaldım bir çobanın bin odalı evinde
 Sonra rüzgar kıskandı ,kızdı gökyüzü  bağırdı
Durmak vakti değil ey kayıp yolcu!
Heybesini verdi evin sahibi
Yürüdüm yürüdüm bilmem ne kadar
Haydi  gel dedi uzaktan kerpiç  duvar
Adım adım içim içime sığmadığı anlar
Yaklaştıkça yanına nasırlı  ellerin yapısı
Gülümsedi  taze ölü bekleyen insan kapısı
Süzüldüm içeri ,baktım ki ne hazin
Geçmek üzereydi süresi en güzel mevsimin
Gerisini anlatacak elbet ,sana da senin  düşün
Hele bir açılsın çiğdemler  o zaman düşün