YARDIM ET


Çok bilen az yanılır
Az bilen yanılgıdan uzaktır
Içimde bir sey her şeye muhalefet
Iki büklüm hasta beynim
Boşvermekteyim
Defnet beni ya da def et
Ne farkeder
Soracak sualim var
Istemezsen  cevaplama
Beklentim yok
Ölmek nefessiz kalmak mı
Sanmam
Yaşamak
Boşluk doldurmak mı
Belki
Yemek içmek sevişmek
Düşünmek dertlesmek
Mücadele etmek
Beklemek ya da sabretmek
Onca gereksiz
Madde  ya da ruh
Ne farkeder
Her şey senin
Ben neden   ifade etsin
Nedeni yok
Olmak sadece çile
Sonsuzluk var  zaten
Bedenden ayrılmak
Keşke  yetse
Ruh de ki ölmüyor
Peki onca zaman
Sana inanan
Ne bekliyor
Belli benin sonu
Ama
Aklım almıyor
Eksik kalanim ben
Madem ki
Eksik kalmam isteniyor
Hesabımı   ödeyemem
O zaman bırak beni
Borcum borc
İnandım   ki
Kalbim kocaman delik
Babadan mirasım yok
Teslim oluyorum sana
Esir doğanın teslimiyeti yok
Mümkündür
beni intihar et
Beni imtihan et
beni inkar et
beni isyan et
Beni intizar et
Beni intizam et
Beni insan et
Her şeyi eden
Her şeye yeten
Benim ben
Istemezsen sustur
Beni defnet ya da def et
Buldum ama gücüm yetmiyor
Biraz olsun yardım et

               ARAYAN -BULUNAN

gözlerini denize götüren kaptan
aklımı  hercai  bıraktı gönlüm perişan
vapurdan  yükselip  çığlığa  duran
kulakların  o sese içten kapalı

 ben  kabullenirim elbet susuzlugu
ya ellerimde ki  bir avuç  deniz kabugu

aklım kendinden beni korusun
deniz diyorum deniz neden kurusun
sonra yüzüme dalgalar vursun 
yüzü koyun yatsın suya  yorgun  tabutum
bir liman fenerinde sönsün umudum

bu gelgit akşamlar aya, suya ve denize
ve el sallayan vefakar bendenize
şarkılar  okusun en alasından 
bulutlar ağıtlar  taksim eylesin
yağmur ki güverteden boşansın sele

yelkene  nefesiyle fırtına tutan
kapansin icabında kararan göğün
o sahil boyunca silsin ufkunu
bir dua kadar yakın durduğun

ne desem sabırla bekler ruhumu
belkinin deryasında  bekleyen yüzüm

bir kum tanesinde bile bulsam izini
ne çektiğim azap kalır  ne derin sızı
seyir defterimden kopan bir yaprak
anlatır elbet  bulduğumuzu......

     BEKLIYOR



ben ki cehalet düşkünü  insan muptezeli
beynimi kaynatan ateş  kürüyor
ceryana tutulmus düşüncem asi
kan kusan geceler üstümde depreşiyor

aradığımı bulduran buldu mu seni
içimde  ne içinler kavga ediyor
kime aşık  olsam sensin  sureti
dışarilar  dışama  hücum ediyor

kaybolup gidenler sırlara mesul
gizemler gizlime zuhur ediyor
ben ki kendi hükmüyle kendine esir
kurtuluşu bilmem kimden bekliyor
 
sen ki telkin edersin ben ki teselli
ne istiyor bilmem benden evvelki
her şeye hazırım  budur  tecelli
ruhum ve ötesi seni düşlüyor

kavminden kovulan kulun  diliyle
dua kapısındaki ölü , huzur eliyle
vicdanım benimdir deyip nefsin kiniyle
durduğunu  unutan dikil bekliyor


dünyaya  küstüysem adımdır yalan
merhamet ettim merhamet aman
şerre düştüm hayır karşımda ayan
sultan olmuslar benden kulum bekliyor

    GÜLÜMSER


Gülümser
 her sabah
beyaz  kanatlı kuşlara yem atar
rıhtımda el sallar çocuklara
Ağır ağır çeker sigarasını
En sevdiği şarkı çalıyorsa radyoda
"Saçlarına  kar düşmesin  güzelim
Gençliğin ne güzel rüya "
Gülümser
Eteği havalı
Ayakkabıları parlak
Gözlükleri o biçim
Gel de aşık olma

Keşke bilmesem bu gece
Bes para etmez adamlara
Gülümser
Bir saati yüz lira

        KOLAY MI SANIYORSUN

yaprak  kuruyan dallardan
özlemle sıyrılıp giderken 
geri dönmeyeceğini  bilir
sen de  gidiyorsun
biliyor musun?

toprak, yaprak koksun diye
ağaç   dallarını kurutur sanır
kokunu da götürüyor musun ?

kuşlar neden  yurttan yurda göçer
kelebekler vaktinden önce de  ölür
hayatı  kolay mı saniyorsun?

tabiat kendi dönüşümüne gebedir
kış bahara bir çiçekle yenilir
ölü   dirilir  gelmez de gelir
aşkı kolay mı   sanıyorsun ?

     SÖZ MILLETIN

garip olaylar  loşluğunda
eşitsizce bölüşülüyor   korkular
çağırmaktan yoksun düşen davet
 enkaza bürünmüş ruhlara
fırsat  parcaları üflüyor
duy beni

 en tatlı sesinden korkan
kendim bile yaklaştım
ne yalan ,kandım
sırnaştım
demokrasi  umut sağıyor 
inandım
oysa
hürriyet, medeniyetin  tekeline  bağlanmış
ancak adalet biraz  düşlerde kalmış

zihniyet ' adamım sende bendensin '
 insan insanın eseridir derler  ya  zaten
esirim olsan ne farkeder
kulak kesil
 sus ve dinle beni
yeter artık
kesin ve kesin
ben vekilin
söz milletin!
......

sırça sarayı yoktur cücenin
evi küçük  ,bir göz kadardır
 gözünde   devlerin korkusu olmaz
kimi ürkutecek ki  uçurum
sırça sarayı yok ki onun !

 benim çözdüğüm  
düğüm  kadar düğüm
zor olan
yaşamak için yaşamı söndürün
bu bir kördüğüm
....

şimdi  anladım
yüzmeyi  cok iyi bilseydimde boğulurdum
deniz büyük ,kulaçlarım küçük
mesafe uzak,  insan an gelir yorulur
ve boğulur
herşey bu kadar basitken
mantık   neden mantığa mefkun
derinlik  üzerine varsayimlar var
benim çelişkim belli 
inkarim  açık
çemberim dar, ufkum kesik
 zannım yerinde ,net ,sabit
inanmadığım   gözümün önünde dururken
bakmak ve görmek  muaammadir demek!
inançlar  karışık
vicdan zor mu
kalbim  keşmekeş
bildiğim bir şey degil ki bu

.....

rakı sofralarımın buğusundaki sıcaklık
balıkçı kulübesine sakladığım koku
içimi dışıma döktüğü an 
alay eden yüzler gördüm
oysa tat aynı tattı
hayat aynı hayat
rakı sofrasındaki koku
belli ki
sarhoşluğa yetmiyordu

 ....


zikir tesbihinde sayılı kalan matematik
sosyolog anketinde yoğrulan  toplum
 hücrelerime  zehir işlerken
karalar ve denizlerle örtülü şehir
tarihlerden kalma ibretlik zaman
insandan bi haber insan doğuruyordu

içim dışım  nankörlük edebiyatı
şarkılarım heveskar, nüktelerim sıkıcı
okunacak bir cuma  kadar
habersizim oysaki  şiirden
uzakta
anlatmak telaşını çoktan azzettim
ne bir kanıtım  var artık ne bir kanaatim
önüm  arkam fikir adamı
bilim kuşağı sanki  her yer
yalan değil  buna bende sahidim
bugünden  tezi yok
en azılısindan cahilim

yeter artık
yeter
kesin ve kesin
söz milletin!

....