BAZI ŞEYLERE DAIR


Geceden  korkardım o yüzden hep açık olurdu  odamda  ışık
Sonra büyüdüm işte kim inanır ki içim ölmüş bir çocuk
Sana her şeyi anlatamam çekiniyorum  ketum halim yara alır diye
Sonra prensibi olan bir adamdan ne kalır ki geriye 
Bahsedelim mi bu adalet bu hak yeme bu  hep kayirmacalar
Umrumda olmaz bilir misin midem ağriyorken insanlar
Sonra karnım tokken hiçbir şeye ihtiyaç duymazken
Ne güzel oluyor fakirlik yok olsun demek
Benim şiirlerim okunmuyor arkadaş okurmusun   demedikce
Sonra kimse ilgilenmiyor  kardeşim kendisinden söz edilmedikce
Bunca yıldır neme lazımsa o kadar söz yazdım  durdum
Kendim üzüldüm kendime
 kendim kendimle  teselli buldum
Her tarafımda bir ağrı  yorgunum nasıl bir  hastalıksa bu
Kaç kez ölüm sahneleri dönüyor  sıkıntılı kafamda
 bazen net her şey  bazen  buğulu
Arkamdan ağlıyor sevdiklerim ve gülümsüyor azrailim
Sonra zamansız öldü diyor ortamın en  lüzumsuzu
Bahcemde  dikende   olabilir lakin
Seni hatırlatır diye istemiyorum   çiçekler
Üzülürum diye mi  söylemiyordun bana
 kokmazmış sevgilim menekseler
Saatleri ayarlayın öyleyse bu gece uzun olmayacak
Ister çan sesi ister sela  isterseniz
 seslenmeden buyurun 
Bu kadar yenilgiyle pes etmiyorum   elbet
Bir dileği  olur muydu diye ölülerin
Seni bekledim  farzet

Güzergahı belliydi kısa dümdüz yolumun
Karşıma çıkmasaydın bilmem ki  şair  olurmuydum

  ÖLÜMÜN ADI SOGUK

Ölümün adı soğuk
ben ölüm der susarım
bilirim ansızın gelir ölüm
 saklayamam kendimi 
gömerim başımı
git derim içimden git ben değilim
Ölümün yüzü soğuk
bana bakar
 bir tanıdığa bakar gibi
aglasam  tanır elbet  beni
gülsem evet gülsem
bana nasıl kiyabilir ki